Dit weekend waren we weer bij baba en dedo op de boerderij. Het is eigenlijk niet echt een boerderij, maar er worden groenten verbouwd en er zijn een paar dieren. De twee geiten geven melk om kaas van te maken, de tiental kippen geven eieren voor allerhande zaken en de haantjes, die maken kuikentjes in de lente en worden opgegeten wanneer ze het einde van hun leven naderen. Dat en de ligging in een dorp maken het voor mij een boerderij.

Over die haantjes gesproken, ik wist wel dat ze uiteindelijk worden opgegeten, en ik heb er vast onbewust ooit al wel eens eentje op m’n bord gehad, maar vandaag kwam 80-jarige dedo in mijn bijzijn in actie.

Zonder acht te slaan op mij en mijn camera joeg hij rustig alle kippen hun hok in, ging er zelf achteraan, en na een hoop gekakel kwam hij weer met een haantje naar buiten zetten. Hij pakte z’n bijl en *blam* ik kon voor het eerst in m’n leven meemaken dat een haan ook blijft doorrennen als een kip zonder kop. Zelfs zijn snavel ging nog een paar keer open en dicht. Maar toen moest het zware werk nog gebeuren, het plukken en ontdoen van de ingewanden. Na een warm badje deed de oven verder het werk en daarna kon iedereen een vorkje meeprikken.

Ik moet zeggen dat er van zo’n imposante haan niet veel meer overblijft. En ik wil er verder maar niet aan denken hoeveel obese kippen er nodig zijn voor een tonnetje chicken wings. Maar op de boerderij hoort het er allemaal bij.

Het volgende beeldmateriaal is niet geschikt voor vegetariers :)

Dat is hem! (Of niet, want er waren drie hanen, maar het gaat om het idee)

Helaas was ik net te laat voor de slag des doods, maar hier ligt ie nog te spartelen

De kale haan wordt even op de kraan geparkeerd als dedo een mes en een bak gaat halen

Flop, daar gaat alles, inclusief poep trouwens. De poten zijn inmiddels aan de katten gegeven

En daar is ie dan!